Kyoto world heritage sightseeing days!

Het vervolg op onze tocht door Kyoto van 14/09 tot en met 20/09:
Vandaag is het zondag 16/9
We besloten vandaag de bus te nemen naar het Kinkakuji (of beter bekend als Het Gouden Paviljoen). Na een busreis van ongeveer een uur (met een bus die op het einde echt overvol zat, k voelde me net een sardientje in blik, thank god was er airco!) kwamen we aan de bushalte die stopte net voor Kinkakuji. Dol enthousiast gingen we binnen, entreeprijs maar 400 yen! Al meteen kwamen we in het park uit op het paviljoen zelf, prachtig! Ook mama keek haar ogen uit. We maakten al snel een paar foto's maar jammer genoeg viel na de derde foto de camera uit "change accu" stond er, wat een pech!
Gelukkig waren mama en ik er van overtuigd dat we nog eens terug zouden komen om foto's te maken, want het was er echt prachtig!
Onderweg had ik ook al gezien dat er op onze busroute een grote tempel, een schrijn en het Nijo kasteel lagen, dus besloten we die ook in één baan te bezoeken. Het fijne aan Kyoto is dat veel van de tempels en schrijnen gewoon gratis entree hebben, dus je kan naar hartelust binnen en buiten wandelen, zeer aangenaam. En wat een verschil met de "culturele bezienswaardigheden" bij ons in Europa, waarbij er overal zo veel mogelijk entreeprijs wordt gevraagd. In tegenstelling tot hier dus!
Volgende stop was dus de Daitokuji tempel: een enorm tempelcomplex met wel zo'n 31 tempelgebouwen en kleine huisjes waar de monniken van de tempels verblijven. Het geheel volledig gemaakt in de Japanse Zen stijl, want de tempel behoort tot één van de gebouwen van het Japanse Zen boeddhisme. Ook dit complex was prachtig, we gaven onze ogen de kost! Achter ieder hoekje schuilde wel een prachtig huisje omgeven door een zentuintje of paviljoentje. Voor sommige van de tempels moest je wel entreeprijs betalen, maar daar zijn we niet binnen gegaan, wel konden we ze van op afstand bewonderen. Wat jammer dat de camera het niet meer deed! Een kleine heropleving van de batterij leverde nog 2 foto's op om toch een beeld te kunnen vormen, maar de rest van de dag liet het toestel het afweten.
Daarna gingen we naar het schrijn dat ook op de terugweg lag. Het was kleiner dan het Yasuka schrijn van gisteren, maar toch nog charmerend. Vervolgens zetten we onze tocht verder naar het NIjo kasteel, het kasteel dat gebouwd werd tijdens het Tokugawa shogunaat in de Edo periode. Ook hier keken we onze ogen uit, het complex was enorm! Het kasteel zelf donker, maar zeer elegant met zijn houten vloeren, wanden en plafonds, de "nachtegaal houten vloer" die piept als vogeltjes wanneer je erop loopt om dieven tegen te houden, beschilderde muren van de Kano school, en natuurlijk de typische maar oh zo mooie schuifdeuren met rijstpapier. Ook de enorme tuin was echt de moeite om te bekijken, jammer dat we geen foto's konden maken! Al bij al was het een geslaagde dag vol culturele bezienswaardigheden! Wat zijn we toch van Kyoto gaan houden, ondanks de korte periode die we hier nog maar gespendeerd hebben!
Nadat we ons opgefrist hadden vertrokken we weer op restaurant jacht: deze keer zouden we uikomen op een restaurant genaamd Wamin: een enorm complex met allemaal kamertjes en afschermingen en enorm veel personeel. Iedere keer als er weer een nieuwe gast binnen kwam, werd er luidkeels geroepen naar de andere personeelsleden bij wijze van verwelkoming? of zoiets. Ook hier konden we kiezen uit een ruim assortiment kleine gerechtjes, en hadden we weer super gegeten voor maar weinig geld! Ook deze is dus zeker voor herhaling vatbaar!
Vervolgens na nog wat ronddolen in de stad besloten we ons bedje in te kruipen.
Ma 17/9 waren we al redelijk vroeg de straat op, na ons vaste ontbijt ritueel (namelijk ontbijt uit de dichts bijzijnde supermarkt, iedere dag wat anders kiezen en hopen dat je een goede keuze hebt gemaakt) waren we vastbesloten onze Gion buurt en de aangrenzende buurtjes wat nader te verkennen. Na het fotograferen van een schattig traditioneel straatje dat we gisteravond ook al gezien hadden kwamen we uit op een gigantisch tempelcomplex: de Chion-in. Jammer dat hij onder constructie was, want zo konden we hem niet helemaal bekijken, net als het Nijo kasteel gisteren, maar dat was niet erg, we konden wel nog binnen om even een gebedsceremonie mee te kunnen maken, en het domein zelf was ook zeer mooi om in rond te kuieren. Toen we vervolgens weer langs het Yasaka schrijn naar de higashiyama wijk liepen kwamen we ook nog een koppel tegen gekleed in traditionele huwelijkskledij, wat mooi! Ook liepen er vandaag verschillende mensen in kimono, wat ons ten zeerste verbaasde, want het was weer broeiheet! Normaal gezien dragen mensen rond deze tijd van het jaar yukata (de katoenen en luchtigere versie), maar daar zagen we er maar weinig van. We besloten vervolgens even uit te rusten in het Maruyama park, maar stonden al snel weer op omdat er zo veel kraaien zaten. Onze tocht voerde ons verder door nog meer traditionele straatjes van Kyoto, en bracht ons bij de Yasaka pagode, en vervolgens ook bij de Kodaiji tempel, met zijn reusachtige Kannon beeld. We bleven de prachtige traditionele straatjes volgen, en overal zagen we kleine winkeltjes met souvenirs, theekopjes, waaiers, kimono, yukata, accesoires en nog veel meer. Na wat souvenirshoppen en dolen door de straatjes kwamen we nog uit op de Kiyomizudera tempel, maar we besloten dat het wel goed was geweest voor vandaag, en begonnen terug aan onze afdaling doorheen de straatjes. Onderweg naar het hostel kwamen we nog de Kenninji tegen, waar we ook nog even binnen gingen. Mama bleef zich steeds maar verbazen over het feit dat je om iedere hoek, achter ieder steegje weer een prachtig tempel/schrijncomplex kan tegen komen, en dat er zo veel mensen gewoon voorbij zouden lopen, terwijl ze je stuk voor stuk opnieuw kunnen verbazen. En inderdaad, ik was bang dat als we te veel tempels en schrijnen zouden bezoeken, het misschien een beetje te veel van het goede zou worden, maar ze blijven ons keer op keer verbazen!
's Avonds nadat we ons hadden opgefrist gingen we naar een prachtig restaurantje met waterval, en afgescheiden "kamertjes" waar je je schoenen moest uit doen om binnen te komen, ook hier weer was het eten overheerlijk! Na het eten, en na nog een wandeling door het Gion district, besloten we dit keer wat vroeger ons bed in te kruipen.