Miyajima and return to home

Zoals ik in mijn vorige blogje al schreef, zou ik de volgende dag (21 maart) naar het eiland Miyajima gaan, een eiland dat een 10 tal minuten met de ferry verwijderd ligt van Hiroshima. Het eiland is bekend om zijn grote Torii die in de zee is gelegen, midden voor het eiland, en bijgevolg zorgt voor één van de drie mooiste zichten van Japan. Die dag zou ik al op tijd uit de veren zijn om samen met mijn tijdelijke reisgezel uit Singapore (Patrick) te vertrekken, eerst met de tram en vervolgens met de ferry naar het eiland. Daar aangekomen, gingen we eerst naar verschillende tempeltjes verspreid over het eiland, om vervolgens vanuit het hoofdschrijn aan het strand foto's te kunnen maken van de Torii (hoewel ik er al verschillende gemaakt had vanaf verschillende andere plaatsen). Vervolgens gingen we meer het eiland in om te kunnen genieten van het uitzicht op zee. Aangezien Patrick op een gegeven moment okonomiyaki wilde eten, en ik er niet zo aan trok, scheidden vanaf dat moment onze wegen. Ik ging vervolgens naar de kleine winkeltjes met souvenirtjes en kleine lekkernijtjes, om me vervolgens te installeren op een plekje waar ik een mooi uitzicht had op de torii. Daar heb ik een tijdje gezeten in de zon, tot ik af en toe gestoord werd door iets te nieuwsgierige herten (die lopen er namelijk vrij rond, en gaan natuurlijk op zoek voor eten bij toeristen, heel schattig, tot het op een moment vervelend wordt).
Na een tijdje daar te hebben gezeten, besloot k op mijn gemakje terug naar Hiroshima te gaan, op zoek naar eten. Mijn bus zou pas vertrekken rond half 10, dus ik had tijd genoeg, misschien zelfs een beetje te veel tijd. Ook deze keer werd ik tijdens het wachten lastig gevallen door een iets te enthousiaste Japanner (een oudere man deze keer), die ik snel afwimpelde door te zeggen dat ik naar de bus moest. Een meisje dat alleen reist, is blijkbaar best interessant voor mannen hier, best vervelend, maargoed.
op de bus naar huis kon ik toch een beetje meer slapen dan de vorige keer dus dat was wel fijn.
De volgende ochtend kwam ik al om 6u weer aan in Nagoya, en dat was toch wel een beetje heel vroeg aangezien de winkels en toerist informatie balies pas open gingen vanaf 9. Ik had eerst besloten ook wat in Nagoya rond te lopen, nu ik er toch was. Maar de stad was zo groot in oppervlakte, en ik had geen kaart, dat ik eerst besloot de buurt rond het station te verkennen. Maar toen ik terug kwam in het station was het nog maar half 8, en ik had geen zin om nog zo lang te wachten, plus mijn voeten lieten veel wandelen ook niet echt meer toe, dus besloot ik maar gewoon de trein terug naar huis te nemen.
Het was dus maar een kort, maar zeker supergeslaagd reisje! Ik ben echt blij dat ik zowel Cats als Miyajima heb gezien, het was de lange en vermoeiende rit heen en terug zeker waard!
Mijn volgende reisje zal naar Uji en de Byodoin zijn, maar wanneer, dat zie ik nog wel!