a new semester, a new start!

Deze week is het nieuwe schooljaar (in mijn geval nieuwe semester) begonnen in Japan, en om de nieuwe leerlingen te verwelkomen werd er op 1 april een soort van schoolfestival georganiseerd. Nuja schoolfestival, eerder een soort van voorstelling van alle clubs die op school aanwezig zijn, en aan de nieuwe studenten willen tonen wie ze zijn en wat ze doen om nieuwe leden te vergaren. En natuurlijk ben ik ook mee gaan helpen op dat festival. Ik zou namelijk optreden met een klein bandje, om ons voor te stellen. Het optreden zou maar een kwartiertje duren, maar voor de rest was er toch nog behoorlijk wat te doen: flaaiers uitdelen, mensen uitleg geven, rondlopen over de campus en mensen scharrelen voor ons “jazz staplaatsje” enz… Daar tussenin werden de lege momenten ook nog opgevuld met kleine sessies in het jazz lokaal, en bij het staplaatsje, of eender waar er toevallig plaats was om wat te spelen. Er waren echt honderden nieuwe mensen, en ik vond het eigenlijk een beetje jammer dat de buitenlandse studenten hier niet voor werden uitgenodigd (waarom weet ik eigenlijk niet, want het staat gewoon niet op de academische kalender).
De volgende dag had ik weer uitleg over het nieuwe semester, en een beetje voorstelling van de nieuwe buitenlandse studenten, maar voor de rest niet echt veel nieuws. Vrijdag heb ik nog zo’n sessie, geen idee wat er daar verteld zal worden eigenlijk. En vanaf maandag 9 april zullen de lessen weer starten.. dus nu nog een weekje rondlummelen, dingen in orde maken (zoals mijn lessenrooster van de vakken de ik zal opnemen enzo) voor het echte werk weer begint.
Woensdag 3 april ben ik vervolgens met Priscilla naar school gegaan om wat te leren voor het N1 examen, aangezien het die dag heel erg regende, en we eigenlijk naar Takayama hadden gewild maar dat plan dus toen niet doorging, en we wat anders moesten toen om de verveling tegen te gaan. Gelukkig zou het de volgende dag stralend blauw worden en 20 graden! Dus hadden we besloten er doe dag op uit te trekken naar Takayama, maar toen we aan het station aankwamen zouden we onze plannen al snel moeten veranderen. De treinrit er heen alleen al zou namelijk 5 uur duren (laat staat hoe duur het geweest zou zijn) en de trein terug was al om 4u ’s middags, wat ons dus geen tijd gaf om rond te kijken daar. Aangezien Takayama een stad is naast Matsumoto gingen we het dan maar proberen via de bus, maar ook daar zouden we pas om half 2 aankomen, en ook hier ging de laatste bus terug ook al om 4 uur… (aangezien moet de bus en de trein een grote berg om (wat belachelijk is, want zo goed als alle bergen in de streek zijn doorkruist met tunnels, behalve die) We moesten dus duidelijk een andere reisbestemming uitstippelen, en besloten dan maar te gaan voor Suwa, bekend om zijn Suwa meer. Die treinrit zou maar een half uurtje duren, wat betekende dat we er dus snel waren en op zoek konden gaan naar de verschillende schrijnen en tempels die verspreid lagen over het kleine stadje dat zo goed als verlaten leek, en alleen maar bewoond door oudjes. Onderweg kwamen we ook nog Japanse “hangjongens” tegen die absoluut met ons op de foto wilden, op zich wel geinig. Na wat rondgelopen hebben tussen de verschillende tempeltjes zijn we vervolgens richting het Suwa meer gewandeld, wat was het daar fijn! De hele stad rook trouwens naar zand van het meer, en aangezien het meer dan 20 graden was leek het net alsof we naar het strand gingen in plaats van een meer midden in de bergen. Wat ook fijn was aan Suwa, was dat er overal niet alleen gewone waterbronnetjes waren zoals in Matsumoto, maar ook warmwater bronnetjes, met echt heet water!
Na een dagje te hebben rondgehangen in Suwa gingen we op ons gemakje weer terug met de trein naar huis, blij dat we toch nog iets van onze mislukte Takayama trip hadden kunnen maken.