end of year party's

Weer even een verslagje van de afgelopen week, het was een drukke week, dus ik heb niet echt veel tijd gehad dingen op te schrijven, maar dan toch hier eindelijk mijn blogje ☺
Vrijdag de 21 (het einde van de wereld?) werd er weer door de internationale studenten een feestje georganiseerd, ongeveer in dezelfde stijl als het halloweenfeestje, maar dan nu voor kerstmis. Deze keer waren er veel meer japanners aanwezig dan buitenlanders, en om eerlijk te zijn vond ik de sfeer net wat minder dan de vorige keer. Er waren ook niet zo veel mensen, en verschillende mensen waren al vroeg doorgegaan. Gelukkig heb ik me wel kunnen amuseren met Kei en Shiori, dus heb ik er toch nog een leuke avond van kunnen maken. Deze keer hoefde ik gelukkig niet alleen door de kou te fietsen, en Kwam Kei met me mee. Dat was handig, want zo konden we onderweg nog wat dingen bespreken voor het tripje naar Kyoto volgende week.
Na het feestje zou ik al snel mijn handen vol hebben met de voorbereidingen van het eindejaarsconcert van de Jazz club. We zijn de hele zaterdag middag bezig geweest, eerst voor het lokaal verzameld om spullen in de auto te laden, maar toen was er nog heel veel tijd over voor we in die zaal moesten zijn om alle spullen op te stellen. Dus heb ik in die tussentijd in het lokaal met Taro zitten praten, over engels, en waarom ik dat zo goed kon (volgens hem). Toen zijn we samen naar de concertzaal gefietst, en daar begonnen we meteen met spullen binnen te dragen, posters die we gemaakt hadden op te hangen, instrumenten te stemmen en op te stellen, enzovoort. We waren niet met zo heel veel maar toch hing er een enorm gezellige sfeer. Wat hou ik er toch van dingen met de Jazz club te doen, de mensen daar beginnen stilaan steeds meer vrienden voor het leven te worden.
Achteraf ben ik met een paar mensen nog ramen gaan eten (voor de eerste keer in een echt ramen restaurant, echt gezellig!).
De volgende dag moest ik alweer vroeg uit de veren om te verzamelen aan de concertzaal. Daar heb ik een hele tijd zitten praten met mensen, dingen afgewerkt, geholpen met soundcheck enzovoort. Vanaf de middag kwamen dan de eerste gasten voor het optreden binnen, en nadat we ze allemaal naar binnen hadden geleid kon het concert beginnen. Drie bands zouden optreden, en dan nog een kort intermezzo van een klein bandje in de lobby. Achteraf was iedereen helemaal ontladen over het feit dat het concert voorbij was, en dat het nu bijna tijd was om met z’n allen te “gaan drinken”, waarmee ze natuurlijk de afterparty bedoelden. Na eerst weer helemaal naar het lokaal te zijn gefietst om spullen uit te laden en op te ruimen, zijn Taro, ik en nog 2 jongens achtergebleven om nog eventjes wat te jammen. Toen samen in speedvaart naar het restaurantje waar de afterparty werd gehouden: drank à volonté, en een lekker feestmaal voor ons allen.
Wat ik daar allemaal gezien heb, had ik niet verwacht van Japanners. Wat een luidruchtige bende als er een druppel alcohol in het spel komt (en letterlijk een druppel, sommige mensen waren al helemaal rood en bezopen nog voor ze goed en wel 1 flesje bier op hadden). Gelukkig worden Japanners (of toch niet de mensen van de Jazzclub) agressief als ze gedronken hebben, en bleef de sfeer open en vooral heel, heel luidruchtig. Ik heb met verschillende mensen gebabbeld, nieuwe mensen leren kennen, en vooral veel gelachen. Wat een feest was me dat!