Picking up my normal life again

Ik moet toegeven, nadat Stijn vertrokken was, had ik het best wel moeilijk terug in mijn gewone ritme te komen. Hij was nog maar pas weg, en ik miste hem al verschrikkelijk. Daarbovenop kwam nog eens dat ik nu weer alle vrije tijd die ik had door de vakantie (die nog duurt tot eind maart) moest zien op te vullen. Gelukkig was er de volgende zondag wel het etentje ter afscheid van Sol (die 23 februari terug naar huis gaat), dus dat was wel fijn om mijn gedachten even te verzetten. We hebben er over van alles gepraat, en zijn zelfs gebleven tot 3 uur ’s nachts! Ik wist niet dat je zo goed kon praten met een leraar die in de les zo streng is! Maar het was gezellig, en dan maakt het niet uit of je nu een strenge leraar bent of niet.
De volgende dagen echter had ik niet echt iets op het programma en moest ik me dus zien bezig te houden.. Dan maar werken voor mijn thesis.. Ik heb me meteen aan het dikke boek over Privat Livemont gezet (dat ondertussen ook uit is) en ben vervolgens ook nog op zoek gegaan naar verschillende andere bronnen. Maar ik ben er nog lang niet, en zal in Belgie ook nog veel bronnen moeten raadplegen, aangezien het meeste jammer genoeg daar is. Om de studie een beetje af te wisselen was er gelukkig ook nog repetitie met Taro en Ezure van de Jazz club voor een nieuwe Tully’s live die zou plaatsvinden de 23ste, dus dat was een aangename afwisseling. Ook vandaag, 22 februari werd ik door Kei uitgenodigd om bij Kin Ritsu gyoza te gaan koken, en ander chinees eten. Daar keek ik best naar uit, aangezien ik alleen nog maar de Belgische versie van “Chinees eten” had geproefd, en nu dus “the real deal” zou kunnen eten. Na een dik uur gyoza te hebben gevouwen, waren ze klaar om enerzijds gebakken, en anderzijds gekookt te worden. We mochten allemaal een keer om de beurt de gyoza bakken, en dat was best wel spannend (ze mochten namelijk niet aan de pan blijven plakken). Naast gyoza had Kin Ritsu ook een heerlijk bijgerecht met scampi’s en selderij gemaakt, evenals kip met een sausje van (je raad het nooit: cola!) echt lekker. En ook (en dit was de grootste verassing voor mij) ei met tomaat, op mama’s wijze! Ze maken het dus ook in China zo, wat grappig! Erna volgende nog een heel speciaal dessert op basis van doorzichtig zeewier, dadels, honing en een hele hoop suiker. Na afgewassen te hebben hebben we dan nog een tijdje zitten praten over verschillende onderwerpen, en voor we het wisten was het al avond, en tijd om weer naar huis te gaan. Behalve Kei, zei zou erna nog weggaan met vriendinnen voor avondeten (ze heeft vast ergens een tweede maag verstopt zitten! :P)
Ik kijk uit naar Tully’s live morgen, het is alweer een tijdje geleden sinds de laatste, dus ik heb er extra veel zin in. Natuurlijk zal er zeker een verslagje volgen!