misunderstandings, and more Jazz!

Hoe het precies is gebeurd weet ik niet, maar toen ik gisteren opstond bleek dat er een artikel over mij in de krant "Het belang van Limburg" was verschenen. Niet zomaar een artikel, er stond zelfs in dat ik zou betrokken zijn bij een zwaar ongeval in Japan, en dat mijn toestand tot nu toe nog "onduidelijk" was.
Ik was gewoon aan het skypen met Stijn toen zijn oma ineens belde met de vraag of ik in orde was. Ze had immers het artikel gelezen in de krant, en was doodongerust, en vroeg daarom meteen aan Stijn of hij wist wat er met me aan de hand was. Die zei natuurlijk meteen dat er niets aan de hand was, en dat ik in orde was. Meteen daarna ging hij dan ook naar de dichtsbijzijnde krantenwinkel om te krant met het fameuze artikel te halen. Toen hij het me toonde lag ik echt dubbel van het lachen, maar aan de andere kant vond ik het ook heel erg raar dat er zoveel info over me in stond. Hoe wisten die mensen dat ik rond 15 augustus plande weer naar huis te gaan? En waar kwam die foto (die overigens meer dan 3 jaar oud is) vandaan?
Het nieuws deed natuurlijk meteen zijn ronde, en al gauw werden mama, ik en Stijn overstelpt met ongeruste berichtjes en telefoontjes. Ik meldde dan maar meteen op facebook dat ik in orde was, zodat iedereen meteen kon zien dat het loos alarm was.
Veel mensen waren behoorlijk geschrokken en stuurde me berichtjes, echt lief! Het is bij dat soort situaties dat je weet wie je echte vrienden zijn!
In ieder geval, het lijkt nu een beetje overgevlogen te zijn. Waar die info vandaan kwam gaat mama nog achterhalen morgen, en dan zullen we wel zien zeker?
Nu een ander topic! Vandaag was mijn langverwachte optreden in het café "Tulley's coffee". Daar was vandaag immers een "Jazz live namiddag" gepland, en Taro had het zo geregeld dat we ook mochten meedoen als één van de bands die vandaag zouden optreden. Om zeker te zijn dat het vlot zou gaan hadden we deze morgen afgesproken om nog een laatste keer te repeteren, alvorens we naar Tulley's zouden gaan. Eenmaal daar aangekomen werden we warm ontvangen, en al gauw was het onze beurt om op te treden. Het ging geweldig! Het samen zingen met Ezure ging supervlot, we voelden elkaar heel goed aan, net als Taro en Kioto. T leek echt alsof we het al jaren deden, en het was zo leuk! Ik hoop dat we snel nog een optreden kunnen doen, en dat we nog veel samen kunnen spelen!