(un)planned fun things

Deze week zat vol verschillende leuke verrassingen, die ik eigenlijk helemaal niet gepland had maar toch van heb genoten.
Oke het eerste was nu niet echt iets om van te “genieten”, maar het was toch wel grappig. Toen we dinsdag met Traditionele cultuur en gevechtsporten Naginata mochten uitproberen, werd de les opgenomen om uitgezonden te worden op tv. Met als gevolg dat na de les een paar mensen apart werden genomen om een kort interview af te leggen. Ik had eerst helemaal niet door wat er aan de hand was, en stond maar een beetje naar mijn voeten te staren toen de mevrouw me ineens bij haar riep om een kort interview te doen. Ze zei dat het diezelfde dag nog zou worden uitgezonden op tv, best wel eng, maar ook grappig. De les erna zouden we uitleg krijgen van de Politie van Nagano over illegaal downloaden, verkeersveiligheid enzovoort (alsof ik dat niet al allemaal wist). We zaten allemaal in verschillende taalgroepen waarbj de Japanse uitleg vervolgens in het Engels, Chinees of Koreaans zou worden vertaald. Het grappige was dat de uitleg zo belachelijk slecht was dat de vertaler uieindelijk zelf ook geen moeite meer deed en het hield op “jullie hebben het begrepen, he?”
Na de uitleg van de politie waren alle leerlingen zo goed als allemaal vertrokken uit het lokaal, aangezien ik moest wachten tot de Jazz vergadering zou beginnen stond ik dus nog met Kei te babbelen als één van de weinige internationale studenten, en bijgevolg werd ik dan ook aangesproken door deze keer een man van Mainichi Shinbun (de krant) die van me een interview wilde afnemen. Twee interviews op vier uur dus, het was wel een beetje veel van het goede, maar toch wel grappig om te doen. Ik heb nog de uitzending op tv, noch het krantenartikel gelezen, dus ik zou niet weten wat ze geschreven hebben, hopelijk niet weer vals nieuws, haha.
Die donderdag vroeg Priscilla ineens aan me of ik niet met haar mee zou willen gaan naar Minami Matsumoto (Matsumoto Zuid). Eigenlijk had ik dat totaal niet ingepland, en twijfelde ik eerst of ik wel mee zou gaan of niet, maar aangezien het dit weekend verlengd weekend was in Japan, besloot ik toch maar mee te gaan. Gelukkig, want we hadden een gezellig winkelnamiddagje vol zon en aangename temperaturen. Later vroeg ze me of ik ook mee wilde gaan naar het etentje dat ze gepland had met Vincent (een vriend, ook uit Nederland) bij een restaurant waar ze al langer naartoe wilde. Na lang wikken en wegen (ik wilde eigenlijk ook nog leren voor het examen van maandag, en volgende week zondag) besloot ik toch maar mee te gaan. Wat een verrassing stond me daar te wachten: we werden luidkeels ontvangen door alle medewerkers met een gezamenlijk: Irrasshai! Het restaurant zelf was in volledig Japanse stijl, inclusief houten vloer met lage tafels met gaten er onder om je benen kwijt te kunnen. Verschillende gerechtjes kwamen af e aan, vergezeld door een luide mix van smakelijk, proost (kanpai) en nog meer irrasshai voor alle andere klanten die binnen kwamen. Ook toen we weg gingen werden we door het voltallige personeel bedankt met een luide: arigatou gozaimasu! Wat een avond, en wat een afsluiter!
Die zondag zou ik dan ook opnieuw een optreden hebben bij Tulley's. Deze keer zouden alleen Taro, Ezure en ik optreden, met een paar nieuwe liedjes, en natuurlijk ook de oude vertrouwde "Ipanema" en "Over the Rainbow". We hadden de woensdag ervoor al de hele tijd geoefend, en aangezien er die dag zelf geen oefenruimte was, besloten we het er op te wagen zonder "generale repetitie" en er voor te gaan. We zouden als laatste van de 5 bandjes optreden, en wat een einde was me dat! Het was echt superleuk om de avond af te sluiten met een knaller! Hopelijk kunnen we samen snel nog eens optreden (maar niet volgende maand, want dan is het rond kerstmis en heeft iedereen al plannen) dus hopelijk kunnen we in januari weer optreden, ik kijk er in ieder geval naar uit!